انسان ها بیشتر از اطرافیان خود را آزار می دهند

دغدغه زندگی انسان رسیدن به آرامش است آرامشی که همه در جستجوی آن هستند. بخشش قسمتی مهمی از رسیدن به آرامش است.

دیدگاه ادیان درباره بخشش

در اسلام احادیث فراوانی درباره بخشش وجود دارد.در دین  مسیحت و دین یهود تاکید فراوانی به بخشیدن خود ودیگر انسان ها شده است. خداوند در قرآن ،انجیل، تورات بارها گفته است .انسان را می بخشد.

دیدگاه علم روانشناسی درباره بخشش

روانشناسان اعتقاد دارند‌،بخشیدن خود و دیگرانسان ها باعث آرامش درونی می شود.ریشه بیشتر بیماری های جسمی روانی است. 

 بخشش شامل چند بخش می شود

۱.بخشیدن خود

۲.بخشیدن دیگران

بخشیدن خود بخش مهمی از فرآیند بخشش بخشیدن خود است. انسان ها بیشتر از اطرافیان خود را آزار می دهند.درحالی که خدا انسان را می بخشد،انسان برای بخشیدن خود بسیار سخت گیر است. بخشیدن کارهایی که در گذشته انجام داده است انسان سخت خودش را می بخشد‌،افکار و شکنجه های روحی که گاهی پایان ناپذیر است.گاهی وزنه نه بخشیدن خود به قدری سنگین می شود که توان ادامه زندگی را می گیرد.

بخشیدن دیگران: هر انسانی با توجه به افکاری که در ذهنش پرورش یافته است،از اطرافیانش توقع دارد،گروهی از انسان ها با کوچکترین کلمه ای ناراحت می شوند.این گروه به ندرت ناراحتی خود را ابراز می کنند.گاهی اوقات به قدری این نگفتن ها درون انسان جمع می شود.باعث بیماری های جسمی می شود.گروه دیگر اشتباهات اطرافیان بسیار بزرگ وآزار دهنده است،زمانی فردی از دور به آن قضیه نگاه می کند،به کسی که نمی بخشد حق می دهد.

چگونه می توان خود را بخشید؟

۱.باور

۲‌.نوشتن 

۳.گریه

باور :به این که همه انسان ها در طول زندگی خود اشتباه می کنند هیچ انسانی وجود ندارد در زندگی خود اشتباه نکرده باشد.

نوشتن :یکی اختراعات مفید بشر کاغذ وقلم است.زمانی که می نویسد،به هیچ چیز توجه نکنید،هرآنچه در ذهن درباره اشتباه خود بنویسد،بنویسیدو گریه کنید آنقدر که چشم ودست هایتان خسته شوند.آرامش را در وجود خود احساس می کنید،تا به حال تجربه نکرده اید.

گریه کردن:یکی از نقص های فرهنگ ایرانی اشتباه دانستن گریه است.ایرانی ها گریه را ضعف انسان می دانند.گریه کردن برای آزارهایی که به وارد کرده اید،همزمان نوازش خود به قدری وجودتان سرشار از آرامش می شود.